شهدای کربلا
شهدای کربلا، کسانی که در واقعه روز عاشورای سال ۶۱ هجری قمری، در کربلا و در مواجهه نظامی با سپاه عمر بن سعد به شهادت رسیدند. شهیدان کربلا شامل امام حسین(ع)، شماری از بنی هاشم و دیگر یاران آن اماماند. شمار دقیق شهیدان کربلا مشخص نیست، اما بنا به قول مشهور، ۷۲ تن بودهاند. اسامی برخی از شهیدان در همه کتابهایی که واقعه کربلا را گزارش کردهاند، ذکر شده، اما اسامی برخی دیگر تنها در برخی منابع آمده است. ۱۸ نفر از شهیدان واقعه کربلا از خاندان بنیهاشمو بقیه از اصحاب امام حسین(ع) بودهاند. عباس بن علی و علی اکبر فرزند امام حسین، شناختهشدهترین شهدای بنیهاشم و حر بن یزید ریاحی، حبیب بن مظاهر ومسلم بن عوسجه از بارزترین شهدای غیرهاشمیاند. جز حر بن یزید، دیگر شهدا در کربلا دفن شدهاند.
تعداد شهدا
درباره تعداد شهدا، در منابع اختلاف است؛ اما در بیشترِ منابع تاریخی، تعداد یاران امام حسین(ع) در روز عاشورا، ۷۲ تن ذکر شده است[۱] که ۱۸ نفر از بنیهاشم، و بقیه از دیگر قبایل بودهاند. همچنین همین منابع میگویند که نیروهای امام حسین(ع) شامل ۳۲ تن سواره و ۴۰ تن پیاده بودند. شیخ مفید در ارشاد، تعداد سرهای شهدای کربلا را ۷۲ سر ذکر کرده است. بَلاذُری در أنساب الاشراف سرهای جدا شده را ۷۲ تن ذکر شده است ولی او از أَبی مِخْنف نقل میکند که قبیله کنده ۱۳ سر، قبیله هوازن ۲۰ سر، قبیله بنیتمیم ۱۷ سر، قبیله بنیاسد ۱۶ سر، قبیله مذحج ۷ سر و قیس ۹ سر را با خود به نزد ابن زیاد آوردند. [۲]
برخی منابع، اعداد دیگری نیز بیان کردهاند:
- مسعودی: جمیع کسانی که با حسین(ع) در روز عاشورا در کربلا کشته شدهاند، ۸۷ نفر بودهاند.[۳]
- بعضی روایت کردهاند که در آن روز تعداد شهیدان ۶۱ بوده است[۴]، ولی ممکن است این راویان، شهدای اهل بیت(ع) و بنیهاشم را به این عدد اضافه نکرده باشند. چرا که اگر تعداد شهدای از اهل بیت و همچنین بنی هاشم را به این عدد اضافه کنیم، تعداد شهدای قول بعدی به دست میآید.
- سید بن طاووس: روایت شده است که اصحاب حسین (ع)، ۷۸ نفر بودهاند[۵] و با امام (ع) ۷۹ نفر میشوند.
- مجلسی از محمد بن ابیطالب نقل کرده است که تعداد آنها ۸۲ نفر بوده است.[۶]
- از امام باقر (ع) نقل کردهاند که شهدای کربلا ۴۵ سواره و ۱۰۰ نفر پیاده بودهاند.[۷]
شهدای بنی هاشم
بنابر آنچه در منابع معتبر آمده، به جز امام حسین(ع) ۱۸ تن از بنی هاشم در کربلا به شهادت رسیدهاند.
فرزندان امام علی(ع)
در میان فرزندان امام علی(ع) به جز امام حسین(ع)، شش تن دیگر در کربلا شهید شدند: ۱. حضرت عباس، ۲٫ عبداللّه، ۳٫ عثمان، ۴. جعفر، ۵. ابوبکر، ۶. محمد.
فرزندان امام حسن(ع)
در کربلا سه فرزند از امام حسن(ع) به شهادت رسید: ۱. قاسم، ۲٫ ابوبکر، ۳٫ عبدالله.
فرزندان امام حسین(ع)
در روز عاشورا دو فرزند از امام حسین(ع) به شهادت رسیدند: ۱. علی بن حسین مشهور به حضرت علی اکبر(ع)، ۲٫ عبداللّه بن حسین مشهور به حضرت علی اصغر(ع).
سایر بنی هاشم
دیگر شهدای واقعه عاشورا که از قبیله بنیهاشم بودند: ۱. جعفر بن عقیل، ۲٫ عبدالرحمان بن عقیل، ۳٫ عبدالله بن عقیل، ۴. محمد بن ابی سعید بن عقیل، ۵. عبدالله بن مسلم بن عقیل، ۶. محمد بن عبدالله بن جعفر، ۷. عون بن عبدالله بن جعفر.
گزارشهای نادر
نامهای ۴۲ نفر از بنی هاشم به عنوان شهدای کربلا، فقط در برخی از منابع ذکر شده است.
- ابراهیم بن علی
- عبّاس اصغر بن علی
- جعفر بن علی
- عبداللّه اکبر بن علی
- عبداللّه اصغر بن علی
- عبیداللّه بن علی
- عمر بن علی
- عتیق بن علی
- قاسم بن علی
- بشر بن حسن
- عمر بن حسن
- ابوبکر بن حسین
- ابوبکر بن قاسم بن حسین
- ابراهیم بن حسین
- جعفر بن حسین
- حمزه بن حسین
- زید بن حسین
- قاسم بن حسین
- محمّد بن حسین
- عمر بن حسین
- محمّد بن عقیل
- محمّد بن عبداللّه بن عقیل
- حمزه بن عقیل
- علی بن عقیل
- عَون بن عقیل
- جعفر بن محمّد بن عقیل
- ابو سعید بن عقیل
- ابراهیم بن مسلم بن عقیل
- محمّد بن مسلم بن عقیل
- عبدالرحمان بن مسلم بن عقیل
- عبیداللّه بن مسلم بن عقیل
- ابوعبداللّه بن مسلم بن عقیل
- علی بن مسلم بن عقیل
- ابراهیم بن جعفر
- ابوبکر بن عبداللّه بن جعفر
- عون اصغر بن عبداللّه بن جعفر
- حسین بن عبداللّه بن جعفر
- عبیداللّه بن عبداللّه بن جعفر
- عون بن جعفر بن جعفر
- محمّد بن جعفر
- محمّد بن عبّاس
- احمد بن محمّد هاشمی
اصحاب
سخن امام(ع) در عصر تاسوعا درباره یارانش:
أما بعد فإنّی لا أعلم أصحابا أوفی و لا خیرا من أصحابی، و لا أهل بیت أبرّ و لا أوصل من أهل بیتی
(ترجمه: من یارانی بهتر و باوفاتر از اصحاب خودم و خویشاوندانی نیکوکارتر و به حقیقت نزدیکتر از خویشاوندان خودم سراغ ندارم.)الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج۲، ص۹۱یاران امام حسین از صحابه پیامبر(ص)
- اَنَس بن حارث
- عبدالرحمان بن عبد ربّ انصاری
- مُسلم بن عَوسَجه اسدی
یاران امام حسین از اصحاب امام علی(ع)
- ابوثُمامه عمرو بن عبداللّه صائِدی
- حبیب بن مُظاهِر اسدی
- زاهر، غلام عمرو بن حَمِق
- عمار بن ابی سلامه دالانی
- سعد بن حارث خُزاعی، غلام امیرالمؤمنین
- عبداللّه بن عُمَیر کَلْبی
- کَردوس بن زهیر
- نافع بن هلال بجلی
اصحاب امام حسین(ع)
- ابراهیم بن حُصَین اسدی
- برادرزاده حُذَیفه بن اَسید غِفاری
- ابوهَیاج
- اَدهَم بن امیه
- انیس بن مَعقِل اَصبَحی
- بُرَیر بن خُضَیر
- بشیر بن عمرو حضرمی
- جابر بن حَجّاج
- جبله بن علی شیبانی
- جُنَاده بن حارث
- جُندَب بن حجیر
- جون غلام ابوذر
- جوین بن مالک
- حارث بن اِمرؤ القیس
- حارث بن نبهان
- غلام حمزه بن عبدالمطلب
- حتوف بن حارث
- حجاج بن زید
- حَجّاج بن مَسروق
- حُرّ بن یزید ریاحی
- حلّاس بن عمرو
- نُعمان بن عمرو
- حَنظَله بن اسعد
- رافع، همپیمان بنی شنده
- رُمَیث بن عمرو
- زُهَیر بن بِشْر خَثعَمی
- زُهَیر بن سلیم اَزْدی
- زُهَیر بن قَین بَجَلی
- زید بن مَعقِل
- سالم، همپیمان ابن مدنیه
- سعد بن حنظله تمیمی
- سعید بن عبداللّه حنفی
- سعید بن کَردَم
- سلیمان، غلام امام حسین(ع)
- سلیمان بن ربیعه
- سوّار بن ابی حِمیر
- سُوَید بن عمرو بن ابی مُطاع
- سیف بن حارث جابری
- شَبیب بن عبداللّه نَهشَلی
- سیف بن مالک
- ضَرغامه بن مالک
- شَوذَب
- ضُباب بن عامر
- عابس بن ابی شبیب شاکری
- عامر بن مسلم عبدی
- سالم، غلام عامر بن مسلم
- عباد بن ابی مهاجر
- عبدالرحمان بن عبداللّه اَرحَبی (یزَنی)
- عبداللّه بن قیس غِفاری
- عبدالرحمان بن قیس غِفاری
- عُقْبه بن صَلت
- عمّار بن حسّان طایی
- عمران بن کعب
- عمر بن اَحدوث حَضرَمی
- عمرو بن خالد صَیداوی
- سعد غلام عمرو بن خالد صیداوی
- عمرو بن خالد ازدی
- خالد بن عمرو اَزْدی
- عمرو بن ضَبیعه
- عمرو بن عبداللّه جُندَعی
- عمرو بن قَرَظَه انصاری
- غلام ترک
- قارِب، غلام امام حسین(ع)
- قاسم بن حبیب اَزْدی
- قَعنَب بن عمرو نَمِری
- کِنانه بن عتیق
- مالک بن عبد بن سَریع جابری
- مُجَمِّع بن زیاد
- مُجَمّع بن عبداللّه عائِذی
- پسر مُجَمّع بن عبداللّه عائذی
- مسعود بن حَجّاج
- عبدالرحمان بن مسعود
- مسلم(/ اَسلَم) بن کثیر
- مُنجِح، غلام امام حسین(ع)
- نَعیم بن عَجْلان
- هَفهاف بن مُهَنَّد راسِبی
- هَمّام بن سَلَمه قانِصی (قایضی)
- وَهْب بن وهب
- یحیی بن سلیم مازِنی
- ابوشعشعا، یزید بن زیاد بن مُهاصِر
- یزید بن ثبیط عبدی
- عبداللّه بن نَبیط عبدی
- عبیداللّه بن نَبیط عبدی[۸]
شعر مولوی، جلالالدین رومی درباره شهدای کربلا کجایید ای شهیدان خدایی بلا جویان دشت کربلایی کجایید ای سبکروحان عاشق پرندهتر ز مرغان هوایی کجایید ای شهان آسمانی بدانسته فلک را در گشایی کجایید ای ز جان و جا رهیده کسی مر عقل را گوید کجایی کجایید ای در زندان شکسته بداده وامداران را رهایی کجایید ای در مخزن گشاده کجایید ای نوای بینوایی در آن بحرید کاین عالم کف اوست زمانی بیش دارید آشنایی کف دریاست صورتهای عالم ز کف بگذر اگر اهل صفایی دلم کف کرد کاین نقش سخن شد بهل نقش و به دل رو گر ز مایی چگونگی دفن و محل دفن شهدا
روز یازدهم[۹] یا سیزدهم محرم[۱۰] را زمان دفن شهدای کربلا بیان کردهاند. بنابر برخی گفتهها، پس از بازگشت ابن سعد و یارانش، جماعتی از بنی اسد که در نزدیکی کربلا منزل داشتند به صحنه کربلا وارد شدند و در موقعی از شب که ایمن از دشمن بودند، بر امام حسین(ع) و یارانش نماز گزاردند و آنان را دفن کردند.[۱۱]
بیشتر شهدا در آرامگاه جمعی شهدای کربلا، پایینتر از قبر امام حسین(ع) دفن شدهاند. علی اکبر پایین پای امام و علی اصغر نیز بنا به قول مشهور در کنار امام دفن شده است. آرامگاه عباس بن علی(ع) نزدیک نهر علقمه و آرامگاه حر بن یزید ریاحی به فاصله کمی بیرون از شهر کربلاست.
- منبع: ویکی شیعه
نظرات بسته شده است.