زیارت امینالله
زیارت امینالله زیارتنامهای است که امام سجاد(ع) هنگام زیارت مزار حضرت علی(ع) خوانده است. امینالله از جهت سند، متن و معنا معتبر دانسته و در کتب معتبر شیعه نقل شده است. زیارات امینالله زیارت مخصوص حضرت علی(ع) در روز عید غدیر و نیز از زیارات جامعهای ست که نزد قبور هر یک از ائمه(ع)میتوان خواند.
سند و اعتبار
بنا بر نقل ابن مشهدی در کتاب المزار الکبیر[۱]، ابن قولویه در کامل الزیارات[۲] این حدیث را از احمد بن علی از پدرش و او از امام رضا(ع) از پدرانش و آنها از امام سجاد(ع) نقل کردهاند وعلامه مجلسی در بحارالانوار این حدیث را با همین اسناد ذکر نموده است.
شیخ طوسی[۳]، سید بن طاووس[۴]، شهید اول[۵] و کفعمی[۶] این روایت را از جابر بن یزید جعفی از امام باقر(ع) نقل کردهاند. سید عبدالکریم بن طاووس در فرحه الغرّی این زیارت را با دو اسناد نقل نموده است: یک اسناد از عمیره بن سیف از پدرش و او از جابر و جابر از امام باقر(ع)[۷] و یک اسناد هم مانند روایت کامل الزیارات.[۸]
- اعتبار زیارت امین الله
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، زیارت امینالله را دومین زیارت امام علی(ع) نقل کرده، میگوید:
- «زیارت دوّم، زیارت معروفه به امینالله است که در نهایت اعتبار است و در تمام کتب مزاریه و مصابیح[۹] نقل شده است، علامه مجلسی گفته: آن بهترین زیارت است؛ از جهت متن و سند بسیار معتبر است و باید در جمیع روضات مقدسه بر آن مواظبت نمود.»[۱۰]
علامه مجلسی در بحارالانوار نیز میگوید:
- «ما این زیارت را از چند جهت نقل کردیم و تکرار نمودیم: ۱. از جهت اختلاف الفاظ. ۲٫ دیگر آنکه این زیارت از نظر سند صحیحترینِ زیارتها است. ۳٫ از نظر مورد و جاهایی که میتوان آن را خواند، از همه آنها عمومیتر است و در همه جا میتوان آن را خواند».[۱۱]
فضیلت
امام باقر(ع) در مورد فضیلت این زیارت فرمود:
- «هر که از شیعیان، این زیارت و دعا را نزد قبر امیرالمؤمنین(ع) یا نزد قبر یکی از ائمه بخواند البته حق تعالی این زیارت و دعای او را در نامهای از نور بالا برد و مهر حضرت محمد(ص) را به آن زند و هم چنین محفوظ باشد تا تسلیم نماید به قائم آل محمد(ع) پس استقبال نماید صاحبش را به بشارت و تحیت و کرامت.»[۱۲]
این زیارت، هم از زیارات مخصوص حضرت علی(ع) در روز عید غدیر و هم از زیارات جامعه است که نزد قبور هر یک از ائمه(ع) میتوان خواند.[۱۳]
کیفیت زیارت امینالله
زیارت امینالله، از طرق مختلفی نقل شده که تقریبا همه آنها در الفاظ زیارت به یک شکلند هرچند در برخی فرازهای آنها اختلافاتی وجود دارد. روایت مشهوری که از زیارت امینالله در مفاتیح الجنان نقل شده، از جابر، از امام محمد باقر(ع) است که حکایت کرده است: امام زین العابدین(ع) به زیارت امیرالمؤمنین آمد و نزد قبر آن حضرت ایستاد و گریست و این زیارت نامه را خواند.[۱۴]
بنابر روایت، امام(ع) بخش اول زیارت را در حال ایستاده و در حال گریه خواند و در بخش دوم زیارت یعنی از قسمت «اللهم اِنَّ قلوبَ المخبتین الیک و الهِهٌ…»، امام صورت خود را بر قبر امام علی(ع) گذاشت و بقیه زیارت را خواند.[۱۵]
محتوا
- در آغاز زیارت، چند جمله کوتاه درود و سلام به امام معصوم آمده و سپس به بعضی از خصوصیات امام گواهی داده شده است.
- بخشی مهم از زیارت به درخواست آنچه موجب سعادت و کمال و کرامت انسانی است، اختصاص یافته است.
- پس از مطالب پیشین، راز و نیاز با پروردگار بینیاز آمده است.
- مطالبی آموزنده برای تعلیم و تربیت نیز در دعا موجود است.[۱۶]
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا امینَ اللهِ فی اَرْضِهِ وَحُجَّتَهُ عَلی عِبادِهِ
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَمیرَالْمُؤْمِنینَ
اَشْهَدُ اَنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ
حَتّی دَعاکَ الله اِلی جِوارِهِ فَقَبَضَکَ اِلَیهِ بِاخْتِیارِهِ
وَاَلْزَمَ اَعْدائَکَ الْحُجَّهَ مَعَ مالَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَهِ عَلی جَمیعِ خَلْقِهِ
اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسی مُطْمَئِنَّهً بِقَدَرِکَ
راضِیهً بِقَضاَئِکَ مُولَعَهً بِذِکْرِکَ وَدُعاَئِکَ
مُحِبَّهً لِصَفْوَهِ اَوْلِیاَئِکَ مَحْبُوبَهً فی اَرْضِکَ وَسَماَئِکَ
صابِرَهً عَلی نُزُولِ بَلاَّئِکَ شاکِرَهً لِفَواضِلِ نَعْماَئِکَ
ذاکِرَهً لِسَوابِغِ آلا ئِکَ مُشْتاقَهً اِلی فَرْحَهِ لِقاَئِکَ
مُتَزَوِّدَهً التَّقْوی لِیوْمِ جَزاَئِکَ
مُسْتَنَّهً بِسُنَنِ اَوْلِیاَئِکَ مُفارِقَهً لِاَخْلاقِ اَعْدائِکَ
مَشْغُولَهً عَنِ الدُّنْیا بِحَمْدِکَ وَثَناَئِکَ
سپس امام سجاد گونه خود را بر قبر گذاشت و گفت:
اللّهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتینَ اِلَیکَ والِهَهٌ
وَسُبُلَ الرّاغِبینَ اِلَیکَ شارِعَهٌوَاَعْلامَ الْقاصِدینَ اِلَیکَ واضِحَهٌ
وَاَفْئِدَهَ الْعارِفینَ مِنْکَ فازِعَهٌ وَاَصْواتَ الدّاعینَ اِلَیکَ صاعِدَهٌ
وَاَبْوابَ الاِجابَهِ لَهُمْ مُفَتَّحَهٌ
وَدَعْوَهَ مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَهٌ وَتَوْبَهَ مَنْ اَنابَ اِلَیکَ مَقْبُولَهٌ
وَعَبْرَهَ مَنْ بَکی مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَهٌ وَالاِغاثَهَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَهٌ
وَالاِعانَهَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَهٌوَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَهٌوَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَهٌ
وَاَعْمالَ الْعامِلینَ لَدَیکَ مَحْفُوظَهٌ
وَاَرْزاقَکَ اِلَی الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَهٌ وَعَواَّئِدَ الْمَزیدِ اِلَیهِمْ واصِلَهٌ
وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرینَ مَغْفُورَهٌ وَحَواَئِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیهٌ
وَجَواَئِزَ السّآئِلینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَهٌ وَ عَواَّئِدَ الْمَزیدِ مُتَواتِرَهٌ
وَمَواَّئِدَ الْمُسْتَطْعِمینَ مُعَدَّهٌ وَمَناهِلَ الظِّماَءِ مُتْرَعَهٌ
اَللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعاَئی وَاقْبَلْ ثَناَئیوَاجْمَعْ بَینی وَبَینَ اَوْلِیاَئی
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِی وَفاطِمَهَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ
اِنَّکَ وَلِی نَعْماَئی وَمُنْتَهی مُنای وَغایهُ رَجائی فی مُنْقَلَبی وَمَثْوای
در کامل الزیارات بعد از این زیارت، عبارت ذیل نیز آمده است:
اَنْتَ اِلهی وَسَیدی وَمَوْلای
اِغْفِرْ لاَوْلِیاَئِنا وَکُفَّ عَنّا اَعْداَئَنا وَاشْغَلْهُمْ عَنْ اَذانا
وَاَظْهِرْ کَلِمَهَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْیا وَاَدْحِضْ کَلِمَهَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلی
اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءِ قَدیرٌ
ترجمه:
سلام بر توای امین خدا بر روی زمینش، و حجت او بر بندگانش
سلام بر توای امیر مؤمنان (اگر این زیارت برای امام دیگر خوانده شود «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» گفته نمیشود)
شهادت میدهم که تو در راه خدا آنچنان که باید، جهاد کردی و به کتابش عمل نمودی و روشهای پیامبرش (درود خدا بر او و خاندانش) را پیروی کردی
تا خدا تو را به جوارش خواند، و با اختیاراتش تو را به جانب خود قبض روح نمود
و دشمنانت را ملزم به حجت کرد،با آنچه تو راست از حجتهای رسا بر همه مخلوقاتش
خدایا قرار ده نفسم را آرام در برابر تقدیرت
خشنود به قضاوتت، حریص به ذکر و دعایت
عاشق به برگزیده دوستانت، محبوب در زمین و آسمانت
یادکننده کامل عطاهایت، مشتاق به شادی دیدارت
توشه برگیرنده تقوا برای روز پاداشت
پیرو روشهای اولیایت، جداکننده از اخلاق دشمنانت، غافل از دنیا به سپاس و ثنایت
سپس امام سجاد گونه خود را بر قبر گذاشت و گفت:
خدایا دلهای فروتنان، سرگردان به سوی توست
و راههای مشتاقان به درگاهت نمایان است
و نشانههای قاصدان کویات پیداست، و دلهای عارفان از تو هراسان است
و صدای خوانندگان به جانب تو بلند است، و درهای اجابت به رویشان گشوده
و دعای آنکه با تو مناجات کرد مستجاب است، و توبه کسی که به سوی تو بازگشت پذیرفته است
و اشک کسی که از ترس تو گریه کرد مورد رحم است، و فریادرسی برای کسیکه از تو فریاد خواست آماده است
و کمک برای کسی که از تو کمک خواست رایگان است، و وعدههایت برای بندگانت وفا شده
و لغزش آنکه از تو پوزش خواست نادیده گرفته شده، و اعمال عملکنندگان نزد تو محفوظ است
و روزیهایت از جانب تو به سوی مخلوقات فرود آینده است، و بهرههای فزون به سویشان پیوسته است
و گناهان آمرزشجویان آمرزیده است، و حاجات خلق نزد تو برآورده است
و جایزههای خواستاران، پیش تو کامل گشته است، و عایدات افزون پیاپی است
و سفرههای خواهندگان طعام آماده، و حوضهای تشنگان لبریز است
خدایا دعایم را مستجاب کن، و ستایشم را بپذیر
و بین من و اولیایم جمع کن
به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین
تو ولینعمت و نهایت آرزو و هدف امید منی در بازگشتگاه و محل اقامتم
در کامل الزیارات بعد از این زیارت این فقرات نیز مسطور است:
تو معبود و آقاو مولای منی
دوستانمان را بیامرز،دشمنانمان را از ما بازدار
و کلمه حق را نمایان و و آن را برتر کن، و کلمه باطل را بلغزان و آن را پستتر قرار ده
تو بر هرچیز توانایی.
منبع: ویکی شیعه
نظرات بسته شده است.