مجموعه احادیث راجع به امام حسین (ع)
مجموعه احادیث راجع به امام حسین (ع)
حدیث ۸۴
امام جعفر صادق دربارۀ حدیث « مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیانِ بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْتَغیان » می فرمایند: « عَلیٌ وَ فاطِمَهٌ (ع) بَحْرانِ مِنَ الْعِلْمِ عَمیقانِ لا یَبغی اَحَدُهُما عَلی صاحِبِهِ » و درمورد این قسمت : « یَخْرُجُ مِنْهُمُا اللُّؤلؤُ وَ الْمَرْجانُ » می فرمایند: « الحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (ع) » .
امام صادق (ع) در تفسیر آیۀ شریفۀ « دو دریا را در کنار هم قرار داد در حالی که با هم تماس دارند و میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی کند » فرمود:« علی و فاطمه دو دریای ژرف و لبریز از دانش هستند که یکی بر دیگری طغیان نمی کند . « از آن دو دریا دُرّ و مرجان خارج می شود» یعنی امام حسین و امام حسن (ع) .
۱- الرحمن / ۱۹-۲۲
۲- تفسیر برهان، ۴/ ۲۶۶
حدیث ۸۳
امیرالمؤمنین (ع) این آیه را تلاوت می فرمود: « فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ وَ ما کانوُا مُنْظَرینَ » که درهمان هنگام امام حسین (ع) وارد مسجد شد، امیرالمؤمنین (ع) با توجه به او فرمود:« اَمّا اِنَّ هذَا سَیُقْتَلُ وَ یَبْکی عَلَیْهِ السّماءُ وَ الْاَرْضُ » .
حضرت علی (ع) این آیه را تلاوت می کرد « نه آسمان برآنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد » . درآن هنگام امام حسین (ع) وارد شد و حضرت علی (ع) فرمود « اما این کسی است که بزودی کشته شود و آسمان و زمین بر او می گریند » .
۱- الدخان /۲۹
۲- تفسیر برهان، ۴/۱۶۱
حدیث ۸۲
امام علی (ع) در حدیثی فرموده اند که این آیه در مورد ما نازل شده است.
« وَ جَعَلَها کَلِمَهً باقِیَهً فی عَقِبِهِ » یعنی « و او آن را کلمه ای پاینده در نسلهای بعد از خود قرار داد » . یعنی امامت در نسل حسین (ع) تا روز قیامت پاینده است.
۱- الزخرف /۲۸
۲- تفسیر برهان،۳/۲۹۳
حدیث ۸۱
امام باقر (ع) این آیه را تلاوت نمود « اَنَا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذینَ امَنوُا فِی الْحَیاهِ الدّنْیا وَ یَوْمَ یَقوُمُ الْاَشْهادُ ». قال: « الحُسَیْنُ بْنُ عَلی (ع) قُتِلَ وَ لَمْ یُنْصَرْ بَعْدُ » ثم قال: «وَاللهِ لَقَدْقُتِلَ قَتَلَهُ الْحُسَیْنِ (ع) وَلَمْ یُطْلَبْ بِدَمِهِ بَعْدُ»
امام باقر این آیه را خواند « ما البته پیامبران خود و اهل ایمان را هم در دنیا یاری می دهیم و هم روز قیامت که گواهان (به شهادت) برخیزند ».
فرمود:« مقصود حسین بن علی (ع) است که کشته شد و هنوز کسی به یاری او برنخاسته است » سپس فرمود :ی« بخدا سوگند همۀ قاتلان امام حسین (ع) کشته شدند ، اما تاکنون کسی به خون خواهی سیدالشهداء (ع) برنخاسته است ».
۱- الغافر /۵۱
۲- تفسیر برهان، ۴/۱۰۱
۳- براساس روایاتی خون خواه سیدالشهداء(ع) حضرت ولی عصر میباشد.
حدیث ۸۰
امام صادق(ع) درمورد این آیه « فَنَظَرَ نَظْرَهً فِی النُّجومِ فَقالَ اِنّی سَقیمٌ » یعنی « پس ابراهیم نگاهس به ستارگان افکند و گفت : من بیمارم ».
قال: « حَسِبَ فَرِأی ما یَحِلُّ بِالْحُسَیْنِ (ع) »
فقال: « اِنّی سَقیمٌ لِما یَحِلُّ بِالْحُسَیْنِ (ع) »
فرمود: «او بر مصائبی که بر حسین (ع) فرود می آید اندیشه نمود و گفت: من از آنچه بر حسین (ع) فرود می آید بیمار گشته ام.»
۱- الصافات / ۸۸-۸۹
۲- العوالم، ۱۷/ ۹۸
حدیث ۷۹
امام سجاد در مورد این حدیث « ما سَمِعْنا بِهذافی ابائِنَا الْاَوَّلینَ ، اِنَّ هذا اِلَّا اِخْتِلاقٌ » فرمود: « اَیُّهَا النّاسُ اَصْبَحْنا مَطْرودینَ مُشَرّدینَ مُذَوّدینَ شاسِعینَ عَنِ الْاَمْصارِ کَأنّا اَولادُ تُرْکٍ وَ کابُلٍ مِنْ غَیْرِ جُرْمٍ اجْتَرَمْناهُ وَ لا مَکْروهٍ ارْتَکَبْناهُ وَ لا ثُلْمَهٍ فِی الْاسلامِ ثَلِمْناهُ ما سَمِعْنا بِهذا فی ابائِنَا الْاَوّلینَ اِنْ هذَا اِلّا اِخْتِلاقْ » .
امام سجاد (ع) در مورد حدیث بالا فرمود: « ای مردم ما را از دیار خود بیرون راندند ، از خانه و کاشانۀ خود به دور افکندند، در سرزمینها و شهرها مورد بی توجهی و بی مهری مان قرار دادند. گویا که ما زادگان ترک و کابل هستیم. و این درحالی است که نه جرم و گناهی مرتکب شده ایم ، نه کار ناخوشایندی انجام دادیم . این را ما از پدران پیشین خود نشنیدیم و این دروغ و آئینی ساختگی است ».
۱- القصص /۳۶
۲- ص /۷
۳- بحارالانوار، ۴۵/۱۴۸
حدیث ۷۸
پیامبر اکرم (ص) فرمود: « فَطوُبی لِمَنْ کانَ مِنْ اَوْلیاءِ الْحُسَیْنِ وَ شیعَتِهِ هُمْ وَ اللهِ الْفائِزوُنَ یَوْمَ الْقِیامَهِ » .
« سعادتمندی آنان که از دوستان و پیروان حسین (ع) هستند. بخدا سوگند ایشان در قیامت پیروز و نیکبخت هستند ».
۱- النور / ۵۲
۲- بحارالانوار ، ۴۴/ ۲۲۵
حدیث ۷۷
امام صادق (ع) در مورد این آیه « اَلّذینَ اُخْرِجوُا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقِّ اِلّا اَنْ یَقوُلُوا رَبَّنا اللهُ » . فرمود: « نَزَلَ فی عَلیٍ وَ جَعفرٍ وَ حَمزهٍ وَ جَرَتْ فِی الْحُسَیْنِ بنِ عَلیٍّ (ع) وَ التَّحِیَّهُ وَ الْاِکْرامُ ».
امام صادق (ع) دربارۀ این آیه « کسانی که بنا حق از خانه و شهر خود آواره شدند فقط به خاطر آن که می گفتند: پروردگار ما خدای یکتا است». فرمود: « این آیه دربارۀ علی و جعفر و حمزه نازل شد و در حسین بن علی تحقق یافت، بر همگی آن گرانمایگان درود و سلام باد ».
۱- الحج / ۴۰
۲- بحارالانوار، ۴۴/ ۲۱۹
حدیث ۷۶
قالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلْیٍّ علیه السلام :
[ دََخَلْتُ عَلی رَسُولِ اللهِ علیه السلام وَ عِنْدَهُ أُبَیُّ بْنُ کَعبٍ
فَقاَل لی رَسوُلُ اللهِ (ص) : مَرْحَباً بِکَ یا اَبا عَبْدِاللهِ ؟ یا زَیْنَ السَّمواتِ وَ الْاَرْضَیْنَ ! اَحَدٌ غَیْرِکَ ؟! قالَ یا اُبَیُّ وَ الَّذی بَعَثَنی بِالْحَقِّ نَبیًّا اِنَّ الْحُسَیْنَ بْنِ عَلیٍّ فِی السَّماءِ اَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْاَرْضِ وَ اِنَّهُ لَمَکْتوبٌ عَنْ یَمینِ عَرْشِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ :مّصباحُ هدیً وَ سَفینهُ النِجاهٍ وَ امامُ خیرٍ و یُمْنٍ و عِزَّ وَ فخرٍ و علمٍ وذُخْرٍ…]
امام حسین علیه السلام فرمود: « من به نزد رسول خدا (ص) رفتم در حالی که ابی بن کعب در خدمت ایشان بود. پیامبر خدا فرمود :« آفرین بر تو ای اباعبدالله ! ای زیور آسمانها و زمینها ! ابی به آن حضرت عرض کرد : چگونه کسی جز شما می تواند زیور آسمانها و زمینها باشد؟ فرمود : ای ابی سوگند به آن که مرا بحق پیامبری برانگیخت حسین بن علی در آسمان عظمت فزونتری دارد تا در زمین و درسمت راست عرش خدای عزیز و شکوهمند نوشته شده است : [ حسین ] چراغ هدایت و کشتی نجات است پیشوای نیکی و برکت و شکوه و فخر و علم و تقواست …
عیون اخبار الرضا / ۱/۵۹- ۶۰
حدیث ۷۵
عَنِ الصّادِقِ عَلیه السلام ،عَن أبیهِ ، عَنْ جَدِّهِ علیهما السلام قالَ : « جاءَ أهْلُ الْکُوفَهِ إلی عَلِیٌّ فَشَکَوْا إلَیْهِ إمْساکَ الْمَطَرِ ، وَ قالُوا لَهُ : اسْتَسْقِ لَنا فَقالَ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام قُمْ وَ اسْتَسْقِ فَقامَ وَ حَمِدَ اللهَ وَ إثْنی عَلَیْهِ وَ صَلّی عَلَی النَّبِیِّ وَ قالَ :اللّهُمَّ مُعْطِیَ الْخَیْراتِ ، وَ مُنْزِلَ الْبَرَکاتِ إرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْنا مِدْراراً وَ اسْقِنا غَیْثاً مُغْزاراً ، وَاسِعاً ، غَدَقاً ، مُجَلِّاً سَحّاً، سَفُوحاً ، فَجاجاً تُنَفَّسُ بِهِ الضَّعْفَ مِنْ عِبادِکَ ، وَ تُحْیی بِهِ الْمَیْتَ مِنْ بِلادِکَ آمینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ .
فَما فَرِغَ علیه مِنْ دُعائِهِ حَتّی غاثَ اللهُ تَعالی غَیْثاً بَغْتَهً وَ أقْبَلَ أعْرابِیٌ مِنْ بَعضِ نَواحِی الْکُوفَهِ فَقالَ :تَرَکْتُ الْأوْدِیَهَ وَ الْاَکامَ یَمُوجُ بَعْضُها فی بَعْضٍ »
امام صادق علیه السلام از پدر و جد خود نقل می کند که فرمود: « کوفیان نزد علی علیه السلام آمدند و از خشکسالی شکوه کردند و گفتند : برای ما طلب باران کن . [ امیرالمؤمنین علیه السلام ] به حسین علیه السلام فرمود : برخیز و [ از خدا ] درخواست باران کن . پس بپا خاست و به حمد و ثنای الهی پرداخت و بر پیامبر درود فرستاد و عرض کرد : خدایا ای بخشاینده نیکویی ها و فرو فرستنده برکتها آسمان را فرمان ده تا بر ما باران بسیار ببارد ما را از ابری پربار و گسترده و پر باران و بزرگ سیراب گردان تا ناتوانی را از میان بندگانت بزدایی و شهرهای مرده ات را زنده کنی آمین ای پرودگار جهانیان.
هنوز دعای حضرتش پایان نیافته بود که ناگاه خدای متعال باران [شدیدی] فرو فرستاد [ تا بدانجا که ] یکی از بادیه نشینان اطراف کوفه آمد و گفت : بیابان ها و تپه ها را وانهادم در حالیکه [ باران سیل آسا آن گونه جاری بود که ] گویی آبها روی هم موج می زند.
بحار الانوار ۴۴/ ۱۸۷
حدیث ۷۴
یعلی عامری گوید : رسول خدا را به طعامی دعوت کردند در راه حسین علیه السلام را مشاهده فرمود : که با کودکان سرگرم بازی است . پیامبر در برابر مردم ایستاد و دستان خود را [ برای به آغوش کشیدن حسین علیه السلام ] گشود اما کودک از این سو به آن سو می جست و رسول خدا (ص) او را می خنداند تا این که او را گرفت و یک دست زیر چانه و دست دیگر بر پشت گردنش نهاد و دهان بر دهان وی گذارد و او را بوسید و فرمود:
[ حُسَیْنٌ مِنّی وَ اَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أحَبَّ اللهُ مَنْ أحَبَّ حُسَیْناً ،حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأسْباطِ .]
( حسین از من است و من از حسینم خداوند دوست می دارد هر که حسین را دوست بدارد. حسین نوه ای از نواده ها [ی پیامبران ] است .)
کامل الزیارات / ۵۲ – ۵۳
حدیث ۷۳
امام باقر علیه السلام فرمود: [ اُصیبَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ عَلیهما السلام وَ وُجِدَ بِهِ ثَلاثُمِائهٍ وَ بِضْعَهٌ وَ عِشْرُونَ طَعْنَهً بِرُمْحٍ أوْ ضَرْبَهٍ بِسَیْفٍ أوْ رَمْیَهً بِسَهْمٍ فَرُوِیَ إنَّها کانَتْ کُلُّها فی مُقَدَّمِهِ لِأنَّهُ کانَ لا یُوَلّی .]
( هنگامی که آن مصائب ناگوار بر حسین علیه السلام وارد آمد بر پیکر وی بر پیکر وی سیصد و بیست و اندی ضربه نیزه و شمشیر و تیر یافت شد و روایت شده است که همگی این جراحتها از مقابل آن حضرت بوده است زیرا که حسین علیه السلام هیچ گاه [ به دشمن ] پشت نمی کرد. )
امالی صدوق / ۱۳۹
حدیث ۷۲
امام صادق علیه السلام فرمود :
[ إنَّ فاطِمَهَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله عَلَیهِ و آله تَحْضُرُ زُوّارَ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَیْنِ عَلیه السلام فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ . ]
( فاطمه دختر محمد نزد زائران قبر فرزندش حسین علیه السلام حضور می یابد و برای گناهانشان طلب آمرزش می کند. )
کامل الزیارات / ۱۱۸
حدیث ۷۱
حذیفه یمانی گوید : پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را دیدم که دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته و می فرماید:
[یا ایُّهَا الناسُ هذَالحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ فَاعْرِفُوهُ فَوَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ إنَّهُ لَفِی الجَنَّهِ و مُحِبّیهِ فِی الجَنَّهِ وَ مُحِبّی مُحِبّیهِ فِی الْجَنَّهِ]
( ای مردم این حسین بن علی علیه السلام است او را بشناسید قسم به آن که جانم در دست اوست او در بهشت است دوستدارانش در بهشت اند و دوستداران دوستدارانش نیز در بهشت اند .)
امالی صدوق / ۴۷۸
حدیث ۷۰
حضرت امام جعفر صادق (ع) در تأویل آیۀ « یَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَهُ تَتْبَعَها الرّادِفَهُ » ( روزی که لرزاننده و زلزله ای بزرگ جهان را بلرزاند و به دنبال آن حادثه دومین رخ دهد) فرمودند: « لرزاننده حسین بن علی (ع) و حادثه دومین علی بن ابی طالب (ع)است. نخستین فردی که قبر او شکافته شود و خاک را از سر می زداید حسین بن علی (ع) است».
۱- النازعات / ۶-۷
۲- تفسیر برهان، ۴/۱۰۱
حدیث ۶۹
حضرت امام جعفر صادق (ع) در مورد این آیه « وَ اِذَا الْمَوْءُودَهُ سُئِلَتْ بِأیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ » ( آن دختران زنده بگور شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شدند؟ ) فرمود: « این آیه دربارۀ امام حسین (ع) نازل شده است».
۱- التکویر/ ۸-۹
۲- العوالم، ۱۷/ ۹۸-۹۹
حدیث ۶۹
امام باقر (ع) فرمود:« قَوْلُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ والدٍ وَ ما وَلَدَ: هُوَ عَلِیُّ بْنُ اَبی طالبٍ (ع) وَ ما وَلدَ: اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (ع) » .
« این سخن خدای صاحب شوکت و بزرگی که فرموده: سوگند به پدر و فرزندش، مقصود [ازپدر] علی بن ابی طالب (ع) و[ مقصود] از فرزند حسن و حسین (ع) هستند».
البلد/۳
بحارالانوار،۲۳/۲۶۹
حدیث ۶۸
قال ابو جعفرٍ علیه السلام : « کانَ اَبی مَبْطوناً یَوْمَ قُتِلَ اَبوهُ صَلَواتُ اللهِ عَلَیهُما وَ کانَ فِی الْخَیْمَهِ وَ کَنْتُ اَری مَوالینا کَیْفَ یَخْتَلِفونَ مَعَهُ یَتّبَعونَهُ بَالْماءِ . یَشُدُ عَلَی الْمَیْمَنَهِ مَرَّهِ وَ عَلَی الْمَیْسَرَهِ مَرّهِ وَ عَلَی الْقَلْبَ مَرّهً وَ نَهی رَسوُلُ اللهِ صَلّی اللهِ عَلَیهِ وَ آلهِ اَنْ یُقْتِلَ بِها الْکِلابُ لَقَدْ قُتِلَ بِالسَّیْفِ وَ السِّنانِ وَ بِالْحِجارَهِ وَ بِالْخَشَبِ وَ بِالْعَصا وَ لَقَدْ اَوْطاهُ الْخَیْلُ بَعْدَ ذلِکِ . »
امام باقر علیه السلام فرمود : « پدرم [ امام سجاد علیه السلام » روز شهادت پدرش [ سیدالشهدا علیه السلام ] از درد شکم در رنج بود و رد خیمه به سر می برد . و من می دیدم که چگونه دوستان ما با او [امام حسین علیه السلام ] حرکت می کردند و همراه حضرتش در پی آب بودند. آن حضرت گاه به سمت راست [ لشکر دشمن] و گاه به سمت چپ هجوم می برد و زمانی هم بر قلب [ سپاه ] می زد اما [سرانجام] او را بدان گونه کشتند که رسول خدا صلی الله علیه و آله نهی فرمود که سگان را هم [ بلاتوصیف ] بدان گونه بکشند : او را با شمشیر و نیزه و سنگ و چوب و عصا کشتند و پس از آن هم از زیر سم ستوران گذراندند.»
بحارالانوار ۴۵ / ۹۱
حدیث ۶۷
عن ابی عبدالله الجدلی قال :« دَخَلْتُ عَلَی امیرالمؤمنین علیه السلام وَ الْحسینِ علیه السلام اِلی جَنْبِهِ فَضَرَبَ بِیَدِهِ عَلی کَتَفِ الْحسینِ علیه السلام . ثمّ قال : اِنَّ هذا یُقْتِلُ وَ لا یَنْصُرُهُ اَحَدٌ . قالَ : قُلْتُ یا اَمیرَ الْمؤمنینَ وَ اللهُ اَنّ تِلّکَ لِحَیاهِ سُوءٌ . قالَ : اِنْ ذلِکَ لَکائِنٌ . »
ابو عبدالله جدلی گوید : « بر امیر المؤمنین علیه السلام وارد شدم . حسین علیه السلام نزد ایشان بود . پس دست بر شانه حسین علیه السلام زد و فرمود: همانا این [ فرزندم ] را می کشند و کسی به یاریش نمی شتابد . گفتم : ای امیر مؤمنان به خدا قسم آن زندگی ناگوار است. فرمود: به درستی که آن مقدر شده است . »
کامل الزیارات / ۷۱
حدیث ۶۶
عَنْ اَبی عَبْداللهِ علیه السلام قال :«اِذا اَرَدْتَ زِیارَهَ الْحُسَیْن علیه السلام فَزُرْهُ وَ اَنْتَ کَئیبٌ حَزینٌ مَکروبٌ شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً فَاِنَّ الْحُسینِ قُتِلَ حَزیناً مَکْروباً شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً وَ سَلَهُ الْحَوائِجَ وَ انْصَرْفْ عَنْهُ وَ لا تَتّخِذْهُ وَطَناً . »
امام صادق علیه السلام فرمود: چون قصد زیارت حسین علیه السلام را کردی در حالی که پریشان غمناک مصیبت دیده ژولیده ، غم آلود ، مصبیت دیده ، گرسنه و تشنه ای او را زیارت کن زیرا حسین علیه السلام در حالی کشته شد که غمگین ، مصیبت دیده ، ژولیده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ کربلا ] را وطن خود قرار مده . »
کامل الزیارات / ۱۳۱
حدیث ۶۵
قال الصادق علیه السلام « اِنَّ الْبُکاءَ وَ الْجَزَعَ مَکْروهٌ لِلْعَبْدِ فی کُلّ ما جَزَعَ ما خَلَاالْبُکاءَ عَلَی الْحُسینِ بْنِ عَلیٍّ علیهما السلام فَاِنّهُ فیهِ مَاْجورٌ . »
امام صادق علیه فرمود : « هرگونه گریه و بی تابی برای بنده در هرجا که بی تابی کند مکروه و ناپسند است مگر گریه بر حسین بن علی علیه السلام که پاداش و ثواب دارد .»
کامل الزیارات / ۱۰۰
حدیث ۶۴
عَنِ الصّادِقِ عَنْ آبائهِ علیهم السلام قال : قالَ ابوعَبْدِاللهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیّ علیهما السلام : « اَنَا قَتیلُ الْعَبَرَهِ لا یَذْکُرُنی مُوْمِنٌ اِلّا اسْتَعْبَرَ . »
امام صادق علیه السلام از آباء گرامی خود از امام حسین علیه السلام نقل می کند که فرمود : « من کشته گریه ام . هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر اینکه گریان می شود.»
امالی صدوق ۱۱۸
حدیث ۶۳
قال الامام سجاد علیه السلام « ما مِنْ یَوْمٍ اَشَدُّ عَلی رَسولِ اللهِ صَلّی اللهِ عَلَیه وَ آلهِ وَ سَلَّمْ مِنْ یَوْمٍ اُحُدٍ قُتِلَ فیهِ عَمُّهُ حَمْزَهٍ بْنِ عَبدالمطلَبٍ اَسَدُ اللهِ وَ اَسَدُ رَسولِِهِ وَ بَعْدَهُ یَوْمَ مُوْتَهِ قُتِلَ ابْنُ عَمَّهُ جَعفر بنُ ابی طالبٍ. ثُمّ قال علیهِ السّلام : وَ لا یَومِ کَیومِ الْحُسَینِ علیه السلام اَزْدَلَفٍ عَلیهِ ثلاثونَ اَلْفٍ رَجُلٍ یَزْعُمونَ اَنّهمْ مِن هذهِ الْاُمّهٍ کُلُّ یَتَقََرّبُ اِلَی اللهِ عَزّوجلّ بِدَمَهِ وَ هُوَ بِاللهِ یُذَکّرهُمْ فَلا یَتّعِظونَ حَتّی قَتَلوهُ بَغْیاً وَ ظُلْماً وَ عُدْواناً … »
امام سجاد علیه السلام فرمود: سخت ترین روزی که بر رسول خدا صلی الله علیه و آله گذشت روز [غزوه ] احد بود که در آن عمویش حمزه بن عبدالمطلب – که شیر خدا و شیر پیامبرش بود – کشته شد و پس از آن روز [ جنگ ] موته بود که در آن پسر عمویش جعفر بن ابی طالب کشته شد . سپس فرمود : اما هیچ روزی همانند روز حسین علیه السلام نیست که سی هزار مرد [ جنگاور ] بر او روی آوردند و می پنداشتند که از این امت هستند و همگی آنان با ریختن خون او به خدای عزوجل تقرب می جستند در حالی که او خدا را به یاد آنان می آورد اما آنان پند پذیر نبودند تا اینکه او را به ظلم و ستم و دشمنی کشتند . »
امالی صدوق / ۳۷۴
حدیث ۶۲
قالَ اَبوُالْحَسَنِ الرِّضا علیه السلام فی حَدیثٍ لِلرَّیّانِ بْنِ شَبیبٍ : یَاابْنَ شَبیبٍ اِنْ کُنْتَ باکیاً لِشَیٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍ بْن ابی طالبٍ عَلَیهُما السَّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کُما یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ اَهْلِ بَیِتِهِ ثَمانیهِ عَشَرَ رَجُلاً ما لَهُم فِی الْاَرضِ شَبیهونَ وَ لَقَدْ بَکَتِ السّماواتُ السَّبْعُ وَ الْاَرْضونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزّلَ اِلَی الْاَرْضِ مِنَ الْمَلائِکهِ اَرْبَعَهُ اَلافٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ یُوْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عند قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ الی اَنْ یَقومَ الْقائِمُ فَیَکونونَ مِنْ اَنْصارِهِ وَ شِعارُهُمْ « یا لَثاراتِ الْحُسَیْنِ . »
امام رضا علیه السلام در ضمن حدیث به ریان بن شبیب فرمود : « ای پسر شبیب ! اگر برای چیزی گریان شدی بر حسین بن علی بن ابی طالب علیهما السلام اشک ببار زیرا او را مانند گوسفند [ از پشت ] سر از پیکرش جدا ساختند و هجده مرد از خانواده او که در زمین بی مانند بودند همراه او کشته شدند و براستی که آسمانهای هفتگانه و زمینها در قتل او گریستند . چهار هزار فرشته برای یاری او بر زمین فرود آمدند اما اجازه نیافتند . و ایشان آشفته و غبار آلود تا قیام قائم علیه السلام نزد قبر او هستند [ و پس از ظهور ] از یاران او هستند و شعارشان خونخواهی حسین علیه السلام است . »
عیون اخبار الرضا علیه السلام ۱/ ۲۹۹
حدیث ۶۱
عَنْ سَلْمانٍ الفارسیِّ قال : کانَ الحسیْنُ علیه السلام عَلی فَخْذِ رسول الله (ص) وَ هُوَ یُقَبُّلُهُ و یَقولُ : « اَنْتَ السَّیِّدُ ابْنُ السیدِ ابو السادَهِ انْتَ الْاِمامُ ابْنُ الامامِ ابوُ الْائمهِ انْتَ الْحُجَّهُ ابْنُ الْحُجَّهُ ابوُ الْحُجَّجُ تِسْعَهُ مِنْ صَلْبِکَ وَ تاسْعَهُمْ قائِمَهُمْ . »
سلمان فارسی گوید : « حسین علیه السلام بر زانوی رسول خدا (ص) نشسته بود و آن حضرت او را می بوسید و می فرمود : تو بزرگ و بزرگزاده ای و پدر بزرگوارانی تو امام و امازاده ای و پدر ائمه [ اطهار علیهم السلام] هستی تو حجت و پسر حجت هستی و پدر حجتهایی ، نُه امام از نسل تو خواهند بود که نهمین آنها قائم ایشان [ عجل الله فرجه] است. »
المناقب ۴/ ۷۸
حدیث ۶۰
عَنْ اَبی عَبداللهِ علیه السلام قالَ : « قالَ علیٌ عَلَیهِ السَّلام لِلْحُسَیْنِ علیه السلام : یا اباعَبداللهِ اُسْوَهٌ اَنْتَ قَدْماً . فقالَ : جُعِلْتُ فِداکَ ما حالی ؟ قال :عَلِمْتَ ما جَهِلوا وَسَیِنَتْفَعُ عالِمٌ بِما عَلِمَ . یا بَنی اسْمَعْ وَ ابْصِرْ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَاْتیکَ فَوَالّذی نَفْسی بِیَدِهِ لَیَسْفَکَنَّ بَنوُ اُمیهٍ دَمَکَ ثُمَّ لایُزیلونَکَ عَن دینِکَ وَ لا یَنْسونَکَ ذِکْرَ رَبَّکَ . فَقال الْحُسینُ علیه السلام : وَ الّذی نَفْسی بِیَدَه حَسْبی اَقْرَرْتُ بِما اَنْزَلَ اللهُ وَ اَصَدُّقَ قَوْلَ نَبیّ اللهِ وَ لا اُکَذُّبُ قَوْلَ اَبی»
امام صادق علیه السلام فرمود: « علی علیه السلام به حسین علیه السلام فرمود: ای اباعبدالله تو از پیش اسوه مردم بوده ای . [ حسین علیه السلام ] عرض کرد : فدایت شوم حال من چگونه است ؟ فرمود: دانشی داری که ایشان بدان نادان اند و زود است که دانشمند از دانش خود بهره جویند. ای فرزندم گوش فردار و بینا باش قبل از آنکه [ واقعه ای] تو را دریابد . قسم به آن که جانم در دست اوست بنی امیه خون تو را می ریزند، اما نمی توانند تو را از آئینت برگردانند و از یاد پروردگارت غافل سازند . حسین علیه السلام فرمود: قسم به آن که جانم در دست اوست کافی است . من بدانچه خدا فرود آورده است اقرار کردم و سخن پیامبر را دروغ نمی شمارم . »
کامل الزیارات / ۷۲
حدیث ۵۹
روایت شده است که : « مردی از انصار نزد حسین علیه السلام آمد و درخواست رفع نیازی کرد. آن حضرت گفت [ یا اخَا الْاَنْصارِ صُنْ وَجْهَکَ عَنْ بِذْلَهً لِلْمَسْاَلَهِ وَ ارْفَعْ حاجَتَکَ فی رُقْعَهٍٍ وَ اْتِ بِها سَاُسِرُّکَ انشاءالله « ای برادر انصاری ! آبرویت را از درخواست نگاهدار درخواست خود را در رقعه ای نوشته و آن را بیاور به خواست خدا تو را شاد می سازم . مرد انصاری نوشت : ای اباعبدالله من به فلانی پانصد دینار بدهکارم و [ درپرداخت آن ] به من اصرار می ورزد با او سخنی بگویید تا مرا مهلت دهد تا گشایشی در کارم حاصل شود [ و بدهی خود را بپردازم ]. چون حسین علیه السلام رقعه را خواند به سرای خود رفت و کیسه ای را که در آن هزار درهم بود بیرون آورده و به او داد و فرمود: [ اَمّا خَمْسَمِائهٌ فَاقْضِ بِها عَلی دَهْرِکَ وَ لا تَرْفَعْ حاجَتَکَ اِلّا اِلی اَحَدِ ثَلاثهِ : الی ذی دین او مروه او حسب …»
القره ۱/ ۱۸۰
حدیث ۵۸
مسعده گوید : « مَرَّ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلیٍّ علیهما السلام قَدْ بَسِطوا کِساءً لَهُمْ وَ الْقَوْا عَلَیْهِ کَسراً فَقالوُا :هَلُّمَّ یا ابْنَ رسول اللهِ فَثَنّی وَ رِکَهُ فَاْکَلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلا :« اَنَّ اللهَ لا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبرینَ » ثم قال : قَدْ اَجَبْتُکُمْ فَاْجیبونی قالوا : نَعَمْ یَا ابْنَ رَسولِ اللهِ فَقاموا مَعَهُ حَتّی اتوُا مَنْزِلَهُ فَقالَ لِلْجاریهِ :اُخْرُجی ما کُنْتِ تَدَّخَرینَ . »
[ حسین بن علی از کنار بینوایانی گذشت که پارچه ای گسترده و در آن به خوردن پاره های نان خشک مشغول بودند. بینوایان گفتند: بفرما ای فرزند رسول خدا ! امام بر آن سفره نشست و از آن پاره های نان تناول کرد و سپس این آیه را تلاوت فرمود : « هر آینه خداوند خود بزرگ بینان را دوست ندارد . » سپس فرمود : من دعوت شما را پذیرفتم . اینک شما هم دعوت مرا پذیرا باشید ] و به سرای من ] گفتند : پذیرا شدیم ای فرزند رسول خدا سپس برخاستند و به سرای او فرود آمدند . امام حسین علیه السلام به کنیزک خود دستور داد که با هر آنچه در خانه است از آنان پذیرایی کند. »
بحارالانوار ۴۴/۱۸۹
حدیث ۵۷
حضرت صادق علیه السلام فرمود :
[ دَخَلَتْ فاطِمَهُ علیها سلام عَلی رَسولِ اللهِ عَلَیهِ وَ آلهِ وَ سَلّمَ عَیْناهُ تَدْمَعُ فَسَاَلَتْهُ : ما لَکَ ؟ فقال : اَنَّ جَبْرَئیلَ علیه السلام اخْبَرَنی انَّ اُمَّتی تَقْتُلُ حُسَیْناً فَجَزَعَتْ وَ شَقَّ عَلَیْها فَاخْبَرَها بِمَنْ یَمْلِکُ مِنْ وُلدِها فَطابَتْ نَفْسُها وَ سَکَنَتْ .]
« روزی فاطمه علیها السلام بر رسول خدا وارد شد . چشمان پدر را اشکبار دید . علت را پرسید . فرمود : جبرئیل مرا آگاه ساخت که امّتم حسین علیه السلام را می کشند. فاطمه علیها السلام سخت گریست و بی تاب شد و بر او گران آمد. [ پدر بزرگوارش ] او را آگاه ساخت که زمامدارانی [ ائمه اطهار علیهم السلام ] از فرزندان او خواهند بود . پس فاطمه علیها سلام خشنود گشت و آرام گرفت . »
کامل الزیارات /۵۷
حدیث ۵۶
صفتهای زیبا
امام حسین (ع): هر کس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی بهره ای نمی برد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.
حدیث ۵۵
توکّل
امام حسین (ع): عزت و بی نیازی (از جایگاه خود) بیرون آمده به گردش پرداخته اند، چون با توکّل برخورد نمودند (خود را جلوه هایی از آن دیده) در آن مقیم گشتند.
حدیث ۵۴
پاداش سلام
امام حسین (ع): سلام هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلام کننده و یکی از آن جوابگو است.
بحارالانوار، ج۷۸،ص۱۲۰
حدیث ۵۳
سلام بر گناهکار
امام سجّاد(ع) از امام حسین(ع) روایت میکند که فرمود ابن کوّا از علی بن ابیطالب پرسید : ای امیر مؤمنان آیا بر گناهکار این امّت نیز سلام می دهی ؟ حضرت فرمودند : خدا او را اهل توحید می داند و تو او را اهل سلام نمی دانی ؟
حدیث ۵۲
خوف از خدا
به امام حسین(ع) عرض شد بیم تو از پروردگارت چه فراوان است؟ فرمود: در روز قیامت جز آنکس که در دنیا خوفِ خدا داشته، کسی ایمن نیست.
حدیث ۵۱
مدارا کلید مشکلات
امام حسین (ع): هر که از تدبیر بازماند و از چاره ها ناتوان گردد، مدارا (کلید) مشکلات اوست.
حدیث ۵۰
نیکوکارى
امام حسین (ع): شخصی پیش امام حسین(ع) اظهار داشت: اگر نیکی به نااَهل برسد تباه می شود؟ ایشان فرمودند: چنین نیست بلکه نیکوکاری همچون رگبار است که باید به نیک و بد برسد.
حدیث ۴۹
عذر بدتر از گناه
امام حسین (ع): جمعی نزد آن حضرت از عذرخواهی عبدالله بن عمرو بن عاص از شرکت در جنگ صفین یادمی کردند که حضرت فرمود: چه بسا گناهی که از عذرطلبی آن نیکوتر است.
بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۲۸
حدیث ۴۸
تصویر مرگ
امام حسین (ع): اگر مردم مرگ را باور می کردند و آنرا به همانگونه که هست به نظر می آوردند دنیا ویران می گشت.
حدیث ۴۷
بدی کردن و پوزش خواستن
امام حسین (ع): کاری مکن که از آن پوزش بخواهی زیرا مؤمن نه بد میکند و نه عذر می طلبد، و منافق هر روز بد میکند و عذر می خواهد.
تحف العقول،ص۲۴۸
حدیث ۴۶
امربه معروف و نهی از منکر
امام حسین (ع): شایسته نیست که انسان مؤمنی گنهکاری را ببیند و بر او انکار ننماید .
حدیث ۴۵
نشانه های عاقل
امام حسین (ع): عاقل با کسی که می ترسد او را دروغگو بدارد هم سخن نمی شود، از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند، به کسی که می ترسد او را بفریبد تکیه نمی کند و به کسی که به امید او اطمینانی نیست امید نمی بندد .
حدیث ۴۴
دانا کیست ؟
امام حسین (ع): اگر همه گفتار دانا، نیکو و بحق بود، از خودپسندی در آستانه دیوانگی قرار می گرفت. همانا دانا کسی است که حق گویی او فراوان باشد .
حدیث ۴۳
ادب چیست ؟
امام حسین (ع) : ادب این است که از خانه خود بیرون آیی و با هیچکس برخورد نکنی مگر آنکه اورا برتر از خود بینی .
حدیث ۴۲
یاری در جوانمردی
امام حسین (ع): آنکس که بخشش تورا بپزیرد، تو را در جوانمردی کمک کرده است .
حدیث ۴۱
شکر
امام حسین (ع) : شکرگزاری برای نعمت پیشین، نعمت تازه ای را سبب می شود .
حدیث ۴۰
موارد صبر
امام حسین (ع): در مواردی که حقْ تو را ملزم می سازد ، بر آنچه نمی پسندی ، شکیبا باش و در مواردی که هوای نفس تو را فرا می خواند، از آنچه که به ناحق است و دوست میداری ، خود را نگه دار .
حدیث ۳۹
بدترین اوصاف زمامداران
امام حسین (ع): بدترین اوصاف زمامداران، ترس از دشمنان و بی رحمی بر ناتوانان و خودداری هنگام بخشش است .
حدیث ۳۸
ناتوان ترین مردم
امام حسین (ع): ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخیل ترین مردم کسی است که از سلام کردن واماند.
حدیث ۳۷
زیبایی مرگ (شهادت)
امام حسین (ع): مرگ ـ برای فرزند آدم ـ چونان گردنبندی است زیبا، بر گردن دخترکانی نورسته.
حدیث ۳۶
رسیدن به آرزوها
امام حسین (ع): کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می‌رسد و زودتر به آنچه‌می‌ترسد گرفتار می‌شود .
بحارالانوار، ج۷۸،ص۱۲۰
حدیث ۳۵
حاجات مردم
امام حسین (ع): آگاه باشید که یکی از نعمتهای الهی بر شما حاجات و نیازهای مردم به شما است، پس ازاین نعمتها بیزار نشوید که برمی‌گردند و به جایی دیگر می‌روند.
بحارالانوار، ج۷۸،ص۱۲۱
حدیث ۳۴
دوست و دشمن
امام حسین (ع): کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد میکند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف وتمجید میکند.
بحارالانوار، ج۷۸،ص۱۲۸
حدیث ۳۳
عزّت و آبرو
امام حسین (ع): وقتى شنیدی که کسى به عزت و آبروی مردم تعرض میکند، سعى کن که تو را نشناسد.
بلاغه الحسین (ع)،ص ۲۸۴
حدیث ۳۲
فضیلت چیست؟
از حضرت امام حسین (ع) پرسیدند فضیلت چیست؟ فرمودند: “مالک زبان بودن و بذل نیکی”.
بلاغه الحسین (ع)،ص ۳۳۲
حدیث ۳۱
صله رحم
امام حسین (ع): آن کس در صله رحم بهتر است که نسبت به خویشاوندانی که با او قطع رابطه کرده‌اند ،دلجویی و صله رحم نماید.
بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۱
حدیث ۳۰
پاداش صبر
امام حسین (ع): خداوند رتبه‌ها و منزلهای عالیی را به خاطر صبری که بندگان در مقابل تحمل ناملایمات به خرج دهند ، به آنان عنایت می‌فرماید.
بحارالانوار، ج۴۵، ص۹۰
حدیث ۲۹
رضایت و غضب الهی
امام حسین (ع): هر کس که رضایت الهی را با غضب مردم بخرد، خداوند او را از مردم بی نیاز سازد، و هر کس رضایت مردم را با غضب الهی بخرد، خداوند او را نیازمند مردم سازد، والسلام.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۲۶
حدیث ۲۸
بهترین ثروت
امام حسین (ع): بهترین ثروت آن است که انسان به وسیله آن آبروی خود را حفظ نماید.
بحارالانوار، ج۴۴، ص ۱۹۵
حدیث ۲۷
غیبت
امام حسین (ع): به مردى که نزد حضرتش غیبت دیگری را مى‌کرد، فرمود: “ای مرد، دست از غیبت بردار، زیرا غیبت خوراک ( نان خورش ) سگان جهنم است”.
بحارالانوار، ج۷۸، ص ۱۱۷
حدیث ۲۶
آبروداری کردن
امام حسین (ع): کسى که از تو حاجتى خواسته است، آبروى خود را با درخواست از تو ریخته است، تو دیگر بارد کردن او، آبروى خود را نریز.
بحارالانوار، ج۴۴، ص ۱۹۶
حدیث ۲۵
حُبّ اهل بیت(علیهم السلام)
امام حسین (ع): هر کس ما را برای خدا دوست بدارد، روز قیامت ما و او همراه یکدیگر این طور بر پیامبران وارد خواهیم شد، و انگشتان خود را جفت کرده، اشاره فرمود و هر کس که برای دنیا ما را دوست داشته باشد، تنها در این دنیا است که خوب و بد با هم مى‌باشند.
بحارالانوار، ج۲۷، ص ۸۴
حدیث ۲۴
پذیرفتن مسئولیت
امام حسین (ع): هیچ امری را نپذیر مگر آنکه خودت را شایسته ی آن بدانی.
اعیان الشیعه، ج ۱،ص ۶۲۱
حدیث ۲۳
آز و بخشش
امام حسین (ع): حرص و آز نوعی فقر روانی است، سخاوت و بخشش نوعی بی نیازی است .
تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص۲۴۶
حدیث ۲۲
مرگ؛ عبرت دیگران
امام حسین (ع): ای فرزند آدم، به یاد آور مُردن پدران و فرزندانت را، کجا بودند و اکنون رهسپار چه جایی‌شده‌اند؟ می بینم که تو نیز به همین زودی به آنان خواهی پیوست و باعث عبرت دیگران خواهی گشت.
ارشاد القلوب، ج۱،ص۲۹
حدیث ۲۱
بدست آوردن چهار خصلت
امام حسین (ع): هر کس نزد ما آید، حداقل یکی از این چهار خصلت را خواهد یافت: برهانی متین می شنود،از قضاوتی عادلانه برخوردار می گردد، با برادری سودمند و پرفایده روبرو خواهد شد و ثواب همنشینی با علما هم خواهد برد.
بحارالانوار،ج ۴۴، ص ۱۹۵
حدیث ۲۰
شیعه بودن
مردی به حضرتش گفت: یا ابْن رسول الله، من شیعه شما هستم! حضرت فرمود: ای مرد از خدا بترس و ادعا مکن چیزی را که خداوند تکذیب نماید و بر ادعایت گناهکارت شمارد. شیعیان ما کسانی خواهند بود که قلبشان پاکیزه از غل و غش و خیانت باشد، لکن تو می توانی ادعا کنی که از علاقه‌مندان و دوستداران ما هستی.
بحارالانوار،ج ۶۸، ص ۱۵۶
حدیث ۱۹
مصرف کردن ثروت
امام حسین (ع): ثروتی را که داری اگر به مصرف خودت نرسانی ثروت مال تو نیست، تو از آن ثروت هستی،بنابر این به ثروت خودت امان مده و گرنه او به تو امان نخواهد داد و پیش از آنکه ثروت، تو را به مصرف خود برساند تو آن را به مصرف خویشتن برسان .
بحارالانوار،ج ۷۸، ص ۱۲۷
حدیث ۱۸
زشت ترین چیزها
امام حسین (ع): برای پیران زشت‌تر از آن نیست که هوسرانی کنند، برای پادشاهان زشت‌تر از آن نیست که سختگیری نمایند، برای افراد نجیب زشت‌تر از دروغگوییی چیزی نیست و براى علما زشت‌تر از حرص و آز چیزى نیست .
کفایه الاثر فى النص علی الائمه الاثنی عشر، ص ۲۳۳
حدیث ۱۷
دو راهی ؛ ذلّت یا عزّت
امام حسین (ع): به شما هشدار می دهم این یزید حرام‌زاده پسر زنازاده، مرا در سر دوراهی قرار داده است:یا شمشیرکشی یا ذلت بیعت با او. امّا داشته باشید که ذلت از ساحت قدس ما به دور است. خدا و رسول خدا و مؤمنان و آن دامنهای پاکی که ما را پرورده و آن دودمان شریف و آن ذلت ناپذیران‌ِ عزّتمند و آن نفسهایی با عزتِ نیاکان ما قبول ندارند که ما پیروى و فرمانبردارى از این افراد پست را بر مرگ با عزت ترجیح دهیم.
بحارالانوار،ج ۴۵، ص ۸۳
حدیث ۱۶
مجادله با دو کس
امام حسین (ع): هرگز با دو کس به گفتگو و مجادله مپرداز: یکی با افراد حلیم و بردبار ، دیگرى با افراد نادان و سفیه ، زیرا افراد حلیم با حلم و بردباریی بر تو چیره گردند و افراد سفیه آزارت خواهند داد.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷
حدیث ۱۵
چنان کن که می پسندی با تو آن کنند
امام حسین (ع): درباره برادر مؤمنت پشت سر سخنیی بگو که دوست داری او پشت سر تو بگوید.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷
حدیث ۱۴
رضایت مخلوق
امام حسین (ع): کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
مقتل خوارزمى، ج ۱، ص ۲۳۹
حدیث ۱۳
در امان بودن در روز قیامت
امام حسین (ع): هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۱۹۲
حدیث ۱۲
قرارگیری در جایگاه ظلم
امام حسین (ع): ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان زورگویی را ببیند که حرام خدا را حلال نموده،پیمان الهی را می‌شکند و با سنّت و قوانین رسول خدا از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنی را در پیش می‌گیرد، ولی با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن سلطان ظ‌الم قرار دهد.
مقتل خوارزمى، ج ۱، ص ۲۳۴
حدیث ۱۱
اصلاح جامعه و عمل به احکام
امام حسین (ع): خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهاى پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانه‌های راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند.
تحف العقول ، ص۲۳۹
حدیث ۱۰
والاتر ، زیباتر و بهتر
امام حسین (ع): اگر دنیا باارزش شمرده شود، منزل آخرت و دار ثواب الهی باارزشتر و والاتر است. و اگر بدن و جسم انسانها براى مرگ آفریده شده، به خدا سوگند کشته شدن انسان با شمشیر (شهادت) بهتر است.
و اگر رزق و روزى موجودات تقسیم شده و مقدّر گردیده، زیباتر و نیکوتر آن است که انسان در طلب رزق و روزی کمتر حرص داشته باشد.
اگر جمع کردن اموال برای ترک کردن آن است، چرا انسان آزاده نسبت به این چیزی که ترک کردنی است بخل بورزد.
بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۷۴
حدیث ۹
لااقل آزاده باشید
امام حسین (ع): وای بر شما ای پیروان آل ابی‌سفیان، اگر دینی ندارید و از معاد و روز قیامت نمی‌ترسید، پس لااقل در دنیا آزاده و جوانمرد باشید.
بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۱
حدیث ۸
در احوال عبادت کنندگان
امام حسین (ع): عده‌ای از روی طمع عبادت خدا می کنند، این عبادت سوداگران است، و جمعی از ترس‌بندگیی خدا می‌کنند، این عبادت بردگان است و برخى به انگیزه شکر خدا را عبادت می کنند، این عبادت آزادمردان و بهترین عبادتهاست.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۷
حدیث ۷
ستم بر چه کسی؟
امام حسین (ع): بترس از ستم کردن بر کسی که به جز خدا یاوری ندارد.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۸
حدیث ۶
عقل کامل
امام حسین (ع): عقل کامل نمی‌شود مگر با پیروی از حق.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷
حدیث ۵
در معرض اتّهام
امام حسین (ع): همنشینی با فاسقان انسان را در معرض اتهام قرار می‌دهد.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۲
حدیث ۴
رهایی از آتش
امام حسین (ع): گریه از روی ترس از خدا، موجب رهایی از آتش است.
مستدرک الوسایل، ج ۱۱، ص ۲۴۵
حدیث ۳
کم‌خردی
امام حسین (ع): عجله کردن، کم‌خردی است.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۲
حدیث ۲
نشانه‌های جاهل و عالم
امام حسین (ع): یکی از نشانه‌های جهل و نادانی، نزاع و جدال با غیر اهل فکر است از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۹
حدیث ۱
رفع گرفتاری مؤمن
امام حسین (ع): کسی که گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف کند و او را آسوده کند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع میکند.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۲
نظرات بسته شده است.